Rano zamiast budzika, budzi mnie śpiew ptaków. Nie pada, ale jest zimno. Gotuję kawę, jem śniadanie i wychodzę na drogę. Ząbkowice Śląskie mają piękny ratusz, który od bardzo dawna chciałam zobaczyć. Oglądam go w pełnym słońcu. Niespiesznie kręcąc się po kompletnie pustym rano mieście, odkrywam jeszcze krzywą wieżę oraz zamek. Dalej jadę do Kamieńca Ząbkowickiego. Tam też jest zamek i to zachowany w dobrym stanie. Robię sobie długi spacerek pod zamkiem i ucieka mi tu sporo czasu. Za Kamieńcem mijam znaki informujące, że dalsza droga jest zamknięta. Mimo tego, jadę. Jadę aż docieram do mostu nad Nysą Kłodzką, który jest w remoncie. Tego mostu nie ma! Z wody wyrastają jedynie elementy konstrukcyjne. Na szczęście obok przyklejona jest drewniana kładka dla pieszych. Niezbyt łatwo jest na nią wejść z rowerem obładowanym sakwami (nierówny teren, schodki), ale udaje mi się ostatecznie przeprawić na drugą stronę.



Dalsza droga wspina się długim podjazdem na przełęcz Łaszczową (592 m. n.p.m.). Jest to miejscami zniszczony mocno asfalt, po którym płynie woda z roztopów i po którego bokach w górnym odcinku leży jeszcze śnieg. Na przełęczy spotykam miejscowego rowerzystę, który właśnie wjechał tu od drugiej strony. Opowiada, że po dziurawym podjeździe czeka mnie piękny, gładki zjazd aż do Kłodzka. Zaraz, zaraz…jak to?! Wg planu Kłodzko miałam minąć od północy. Kolega ze śmiechem mówi, że owszem da się, ale jest to błotnisty teren i nie poleca. Częstuje mnie jeszcze kilkoma galaretkami, robimy wspólną pamiątkową fotkę i każde jedzie dalej w swoją stronę. Zjazd faktycznie jest przyjemny i docieram nim do Kłodzka. Robię małe zakupy spożywcze i idę zjeść coś ciepłego. Wybieram makaron w sosie borowikowym z bekonem. Jest to najsmaczniejszy makaron całej majówki! Kłodzko jest piękne i siedzę tu dość długo, jedząc, spacerując i robiąc zdjęcia.

Pogoda jest ładna – niemal bezchmurne niebo. I tylko szkoda, że tak chłodno. Dalsza trasa to ciągle jazda góra-dół. Docieram w ten sposób do Jedliny- Zdrój, która jakoś specjalnie mnie nie zachwyca. Wyjeżdżam z niej długim, brukowanym podjazdem i wtedy odkrywam, że Jedlina najfajniej wygląda z góry. Zaraz potem jestem w Wałbrzychu. Trafiam na roboty ziemne i muszę się przedzierać po piachu. Droga się wspina aż osiąga Boguszów-Gorce. Miasto słynne jest z tego, że jest tu najwyżej w kraju położony ratusz.

Późnym popołudniem wjeżdżam do Kamiennej Góry, a potem już za miastem, do Rudawskiego Parku Krajobrazowego. Zaczyna się podjazd na przełęcz Rędzińską. Początkowo nachylenie trzyma te 6-9%, potem robi się znacznie ciężej i 10% rzadko schodzi z licznika, są też odcinki 15%. Czuję się wypompowana. Pod koniec mocno górzystego dnia, niem mam sił na mocowanie się z tym podjazdem. Schodzę z roweru i idę aż na samą przełęcz. Jaki podjazd – taki zjazd. Czyli ściana w dół. Zjazdem docieram aż do odbicia z trasy do dużej atrakcji turystycznej – Kolorowych Jeziorek. Jest już mocno szaro. Za późno by oglądać jeziorka. Nie pojadę też dalej, bo oczywiście chcę je zobaczyć. Jasne staje się, że gdzieś tu, przy tej niedługiej i stromej drodze dojazdowej, muszę rozbić namiot. Miejscowi zarabiają na parkingach. Każdy płaski fragment terenu to płatny parking. Nie ma rady, pchając rower, wchodzę więc w teren, na bardzo stromą górę. Wysiłek jest to kosmiczny i gdy zatrzymuję się na zboczu, jestem ledwo żywa. Na dużej stromiźnie stawiam namiot. Od strony spadku podkładam pod niego wszystko co tylko się da, aby jakoś dać radę się tu wyspać. Efekt jest… nad wyraz zadowalający.

Zaliczone gminy: Kamieniec Ząbkowicki, Kłodzko (obszar wiejski), Kłodzko (miasto), Nowa Ruda (miasto), Jedlina Zdrój, Boguszów - Gorce, Czarny Bór, Kamienna Góra (miasto), Marciszów (9 gmin).