Rano nie budzi mnie zimno (a są ledwie 2 stopnie powyżej zera), lecz budzik. Nowy ciepły śpiwór okazał się trafionym zakupem. Odpalam kuchenkę, gotuję wodę na kawę i zjadam śniadanko. Potem zwijam się i jadę na miasto. Ulice są puste. Stoję na wiadukcie i robię fotę, gdy obok zatrzymuje się auto. To policja. Pouczają, że stoję w niedozwolonym miejscu. Mandatu nie wlepiają, ale każą zmykać. W sumie są mili. Uśmiecham się, przepraszam za swoją niesforność i uciekam. Chwilę później mija mnie patrol straży miejskiej. Ale tak jakby nie zwrócili na mnie uwagi. Dojazd na dworzec kolejowy jest dość dziwny. W swoim gapiostwie ładuję się pod prąd. Jest jednak pusto, więc chyba nie dzieje się nic strasznego?... Już oddycham z ulgą, gdy podjeżdża auto – straż miejska! Są zdruzgotani moją jazdą przez Gdańsk. Mówią, że obserwują mnie już jakiś czas i widzą co wyprawiam: jazda głównymi ulicami, omijanie ścieżek rowerowych, jazda pod prąd, zatrzymywanie się w niedozwolonych miejscach. Matko! Ile wykroczeń! No ale oni też są bardzo mili. I zamiast mandatu, ochoczo mi tłumaczą jak spod dworca dojechać do Fontanny Neptuna. Cały poranek spędzam na Starym Mieście. Jest zadziwiająco pusto. Takiego Gdańska nigdy wcześniej nie widziałam.



Mapka:



ZDJĘCIA