W czwartek po pracy jadę na dworzec kolejowy do Poznania. Jest strasznie gorąco, temperatura sięga 40*C. W takich warunkach przez miasto jedzie się fatalnie. Na samym dworcu kupuję zimną wodę z lodówki, ale lodówka w tych temperaturach najwyraźniej nie wyrabia, bo woda zimna jakoś nie jest. Tak samo zimny nie jest jogurt (też prosto z lodówki). Na peronie zaczepia mnie chłopak z kolarzówką. Podoba mu się mój rower. Gapi się na niego i stwierdza, że musi być bardzo niewygodny, a w szczególności na niewygodne wygląda siodło. Wybucham śmiechem. To przecież najwygodniejszy rower pod słońcem.

Przez internet nie dało się kupić biletu na rower, a moja miejscówka jest w innym wagonie niż ten z wieszakami na rowery. Nerwowo biegam po peronie. W końcu wsiadam tam, gdzie mogę się władować razem z rowerem. Miejscówka przepada, ale i tak siedzę. W pociągu do Tczewa jest dziś dużo wolnych miejsc. Jest też zimno, bo działa klima - ubieram więc wiatrówkę.
Do Tczewa docieram o 20.00. Czeka tam na mnie Michał. Robimy drobne zakupy, oddalamy się kawałek od miasta i już po ciemku rozbijamy namioty.



Mapa:
ZDJĘCIA