Dziwna to była podróż koleją. Zabrakło miejscówek, więc poszłam z rowerem do ostatniego wagonu. Wagon ten był 1 klasą. Kiedy przyszedł konduktor, współpasażerowie zaczęli się skarżyć na duchotę, gorąco i brak klimatyzacji. „Państwo nie płacicie za klimatyzację, Państwo płacicie za przewóz” – odparł konduktor. Wszystkich nas kompletnie zamurowało. Nikt nie spodziewał się takiego… wyjaśnienia.

Wobec alternatywy, czy dopłacić do 1 klasy, czy przejść wagon dalej, pozostawiłam rower pod okiem towarzyszy kolejowej niedoli i poszłam do sąsiedniego wagonu. Warunki były zupełnie podobne – też tkwiłam na korytarzu. Tkwienie w korytarzu 1 klasy nie różni się niczym od tkwienia na korytarzu 2 klasy. Więc po co przepłacać? Na Warszawie Centralnej pociąg stał chwilę dłużej, więc przemieściłam się wraz z rowerem do 2 klasy. A potem… na godzinę utknęliśmy na Warszawie Wschodniej, bo czekaliśmy na inny pociąg. W rezultacie w Tłuszczu wysiadłam w nocy. Jeszcze tylko małe zakupy na stacji, bo jutro przecież Boże Ciało i pognałam szukać miejscówki noclegowej. Tę znalazłam bardzo szybko.