Z matematyki powinnam dostać dwóję! Gdybym wczoraj wieczorem dobrze policzyła kilometry, które zostały mi do zrobienia na dziś, to mogłabym pospać dłużej. Niestety pomyliłam się w obliczeniach i będąc przekonana, że mam jeszcze dużo do przejechania, wstałam znowu o 4.30.

W porównaniu do ostatnich dni, dzisiejszy poranek jest wściekle zimny. Zaledwie 6 stopni, a ja nie zabrałam rękawiczek z długimi palcami. Za Brzezinami nad stawami unoszą się gęste mgły. Wyglądają w świetle wstającego dnia wprost zjawiskowo. A jednak warto było wstać tak rano…

Jazdę zaczynam od wahadła. Jadę po gminy Błaszki i Wróblew i będę z nich wracać tą samą drogą. Drogi są spokojne, wąskie i nowe. Jedyną zmorą są psy, które na wioseczkach puszczone są luzem. Tradycyjnie wydzieram się na nie (psy zwykle dobrze reagują na wrzask – tj. uciekają). Od tego wszystkiego dostaję chrypy i w końcu sama już nie wiem od czego ona jest: od krzyczenia na psy, czy od zimnego powietrza – bo buffa do osłony twarzy (tak jak butli od kuchenki i sprawnego mocowania lampki przedniej) też zapomniałam zabrać.



Gdy kończę wahadło, przez chwilę się zastanawiam czy na pewno niczego nie pominęłam. Stoję w trawie, w cieniu, na poboczu, gdy zatrzymuje się koło mnie cyklista na rowerze MTB. Mijaliśmy się już dzisiaj. Pyta, czy może potrzebuję pomocy i dokąd pędzę tak od rana. Opowiadam mu więc o zaliczaniu gmin i okazuje się, że słyszał kiedyś o tej zabawie. Mówi, że on sam stroni od szosy. Chwilę jeszcze rozmawiamy sobie, potem on rusza. Po paru minutach ruszam i ja. Wszystko się zgadza, niczego nie pominęłam. Po prostu wczoraj wieczorem źle policzyłam kilometry. W nagrodę mam dużo czasu do odjazdu pociągu. Do Kalisza docieram mało ruchliwymi drogami. Jest to bardzo przyjemna jazda po wąskich i pustych asfaltach. Takich, jakie lubię najbardziej.

W Kaliszu kończę gminobranie na pięknym rynku. Siadam w jednym z ogródków, zamawiam kawę i szarlotkę na ciepło.





Zdjęcia

Zaliczone gminy: Szczytniki, Błaszki, Wróblew.